Nasi Podopieczni

Nasi Podopieczni

Jan I Monika Siuta

Witamy i się przedstawiamy ;)

 

Jesteśmy z pozoru zwyczajną rodzinką po przejsciach ;) Rodzinkę tworzą Monia, Jasiek i mama ;)

Mama pracuje w pocie czoła, Jasiek chodzi do szkoły, choć wolałby do przedszkola, Monia chodzi do przedszkola, choć bardzo chce już iść do szkoły ;) Matka brałaby w ciemno każdą opcję – byle zamiast do pracy móc iść do szkoły lub przedszkola ;)

Skoro jesteśmy tacy zwyczajni to co tu robimy?

Zbieramy pieniążki na terapię Moni i Jasia ;)

Dzieciaki mają zdiagnozowany Zespół Aspergera czyli zaburzenie ze spektrum autyzmu.

Nie ma co narzekać, z autyzmem można żyć całkiem nieźle ;) Autyzm to nie koniec świata ;) ba… autyzm ma też jasne strony ;) Jeśli nie można czegoś się pozbyć – trzeba spróbować to polubić ;) oswoić ;) trzeba się nauczyć  z autyzmem i mimo autyzmu…

Teraz trochę o dzieciach ;)

Jasiek…

 

 

Urodziłem się 18.07.2005 roku…5 tygodni przed terminem porodu i mama mówi, że w ramach akcji protestacyjnej nie chciałem oddychać – w końcu miałem jeszcze 5 tygodni abonamentu w brzuchu mamy, a tu mnie wyciągają z brzucha na siłę! No ale narozrabiałem trochę tym moim „nieoddychaniem” – od ostrego niedotlenienia okołoporodowego doszło do wylewów dokomorowych II stopnia…Zaczęla sie rehabilitacja, wizyty u neurologa, logopedy i psychologa… Miałem nie siedzieć, a chodzę ;-) może nie jestem zbyt szybki, ale jakoś sobie radzę ;-)

Obecnie chodzę już do szkoły ;-) lubię jeść…kanapki z żółtym serem… czasem z szynką ;-) inne rzeczy mi nie smakują…Lubię czytać…przede wszystkim o ludzkim organiźmie – mama śmieje się, że tak się zapatrzyłem na lekarzy, że sam chcę teraz zostać doktorem ;-) w szkole pokochałem matematykę ;-) z wzajemnością chyba, bo w kilku konkursach byłem najlepszy w szkole ;)  uwielbiam gry logiczne ;-)

Monia…

 

Urodziłam się 4.08.2009 roku ;) nie byłam wcześniakiem, jak Jasiek, ale dałam mamie popalić w inny sposób… przez pół roku nie wychodziłyśmy na spacery… w ogóle z domu nie wychodziłyśmy, bo nie tolerowałam pozycji poziomej… spanie w łóżeczku czy wózku odpadało… potem lekko się ogarnęłam ;) Lubię kolor różowy, chleb chrupkowy, My Little Pony jeszcze niedawno też lubiłam, ale teraz zdecydowanie wolę programy typu „Szpital”, „Na sygnale” oraz seriale „Lekarze” i „Na dobre i na złe” ;) chcę zostać weterynarzem, bo kocham zwierzątka, a póki co ćwiczę na lalkach akcje reanimacyjne ;)

teraz mama napisze kilka słów…

Monia i Jasiek są dziećmi piekielnie inteligentymi, mają ogromny potencjał i pasje, które Zespół Aspergera pomaga rozwijać. Poznawczo radzą sobie świetnie, gorzej jest z funkcjonowaniem społecznym…

Jasiowi trudno jest podążać za emocjami innych ludzi, odczytywać je, reaguje w sposób oceniany jako pozbawiony empatii, jest zagubiony, nie wie czego się od niego oczekuje, jakie zachowanie jest właściwe a jakie nie… Nie potrafi skorygować swojego niewłaściwego zachowania, bo nie rozumie komunikatów zwrotnych, nie rozumie konwenansów społecznych. Jasiek ma typowe dla dzieci z ZA literalne rozumienie mowy – wszystko bierze dosłownie, nie rozumie żartów… Nietypowe zainteresowania Jaśka i jego dziwne zachowanie powodują, że nie jest duszą towarzystwa, nie ma kolegów… Jest mu z tym źle, bo bardzo chciałby, żeby było inaczej, ale nie wie jak tych kolegów zdobyć…

U Jasia obniżona jest też koordynacja ruchowa w obrębie motoryki dużej i małej. Jasiek ma problemy z aktywnościami wymagającymi utrzymywania równowagi – nie potrafi jeździć na rowerze, porusza się wolno i niepewnie. Nie lubi zajęć manualnych – zapinanie guzików ciągle sprawia mu trudność :(

Monika pozornie trochę lepiej funkcjonuje społecznie, ale deficyt Teorii Umysłu drugiej osoby czyli ograniczona umiejętność przyjmowania założeń, co do stanu wewnętrznego, przeżywanych emocji, intencji, planów itp. partnera relacji powoduje u Moni frustrację. Monia nie bardzo rozumie postępowanie koleżanek, jest bardzo wrażliwa i labilna emocjonalnie. Źle reaguje na wszelkie zmiany, trudno jej się dostosować do nowych warunków.

Zaburzenia Jasia i Moni nie są bardzo duże, co daje ogromne szanse na, nie tyle wyzdrowienie, co normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. Jedyną drogą do tego jest intensywna terapia i rehabilitacja, których niestety nie jestem już w stanie samodzielnie finansować… Koszt jednego miejsca na turnusie rehabilitacyjnym to ok. 5-6 tysięcy złotych…  koszt jednej godziny terapii to 85zł…

Innymi słowy – bez wsparcia finansowego Ludzi Dobrej Woli nie damy sobie rady… dlatego też zwracam się do Państwa o pomoc…

 

Pomóżcie Jasiowi i Moni zobaczyć świat takim, jakim widzicie go Wy!

 

 

 

Jeśli mogą i chcą Państwo pomóc Monice i Jasiowi, prosimy o przekazywanie środków finansowych na podane poniżej konto:

Fundacja Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Słoneczko”

Stawnica 33, 77-400 Złotów

NIP 767-15-85-965, KRS 0000186434, REGON 0572125388

Bank SBL Zakrzewo o/Złotów

nr konta: 89 8944 0003 0000 2088 2000 0010

W tytule przelewu należy wpisać : Jan i Monika Siuta 336/S – darowizna na leczenie i rehabilitację

Jeśli chcą Państwo podzielić się z Monią i Jasiem 1% podatku prosimy wpisać

 

KRS 0000186434,

 

a rubryce cel szczegółowy należy koniecznie wpisać:

 

Jan i Monika Siuta 336/S– na leczenie i rehabilitację

 

Jeśli cel szczegółowy nie zostanie wskazany pieniążki trafią na ogólne konto fundacji.

 

Z góry dziękujemy ze każdą, nawet najdrobniejszą wpłatę!

 

Monia i Jasiek z mamą ;)

kontakt do mamy: pikpari[at]tlen.pl

 

wspieraj do góry